zdław|ić

zdław|ić
pf vt 1. (powstrzymać) to stifle [krzyk]
- zdławić szloch to stifle a. choke back one’s sobs
- zdławić w sobie żal to suppress one’s bitterness ⇒ dławić
2. przen. (stłumić) to suppress [powstanie, opozycję]
- zdławić niezadowolenie społeczne to suppress social unrest ⇒ dławić

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • zdławić — dk VIa, zdławićwię, zdławićwisz, zdław, zdławićwił, zdławićwiony książk. «zadławić, zadusić» Pies zdławił królika. przen. a) «stłumić, zlikwidować» Zdławić rebelię, bunt. b) «opanować, powstrzymać» Zdławić szloch, płacz …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”